Werknemers kunnen recht hebben op loon over minuren, dat wil zeggen betaalde maar niet gewerkte uren. Zo oordeelde de kantonrechter in Venlo onlangs. De vraag deed zich voor of de werkgever, een tuinbouwbedrijf, terecht bij de eindafrekening van een werknemer zogenaamde minuren met opgebouwde, maar niet genoten vakantie-uren had verrekend.
De werknemer meende van niet en vorderde de ingehouden minuren en de betreffende vakantie-uren. Hij stelde dat de minuren waren ontstaan doordat de werkgever onvoldoende werk had om het personeel het overeengekomen aantal uren te laten werken. Nu dit volgens de werknemer een oorzaak is die in redelijkheid voor rekening van de werkgever behoort te komen, meende de werknemer recht te hebben op doorbetaling van zijn loon over de minuren.
Visie werkgever
De werkgever voerde aan dat de plus- en minurensystematiek gedurende alle jaren dat de werknemer bij de werkgever in dienst was zonder enig bezwaar had bestaan. Bovendien had de werkgever daarover nooit problemen met andere werknemers gehad. Verder was het doorlopend negatieve urensaldo van de werknemer mede veroorzaakt door zijn wens om minder te werken. Daardoor was het minder eenvoudig om het minurensaldo ‘aan te zuiveren’. Daarnaast had de werknemer met zijn opzegging met voorbedachten rade gehandeld. Zo wist de werknemer dat er een zeer drukke periode zou aanbreken, en had hij alle gelegenheid om het saldo ‘aan te zuiveren’, aldus de werkgever.
Uitspraak kantonrechter
De kantonrechter stelde de werknemer in het gelijk. Hij stelde eerst vast dat een werknemer altijd met in achtneming van de opzegtermijn ontslag kan nemen. Dit kan ook zonder de opzegtermijn in acht te nemen, maar dan loopt hij het risico van schadeplichtigheid. Voorts was de kantonrechter van oordeel dat de werkgever gedurende de arbeidsuren voor arbeid moet zorgen. De oorzaak voor de minuren, die komt door de seizoengevoeligheid van het tuinbouwbedrijf, behoort in redelijkheid voor de werkgever te komen. De werknemer had daarom recht op betaling van het overeengekomen loon over de minuren.
Bovendien oordeelde de kantonrechter dat voor plusuren (overuren) betaling of een tijd-voor-tijdregeling kan gelden. Compensatie van onbetaalde plusuren met betaalde minuren ligt voor de hand. Hieruit volgde voor de kantonrechter tevens dat een werkgever, mits andersluidende afspraken of regelingen zijn gemaakt, nooit minuren in geld van een werknemer kan terugvorderen. Immers, of er staan onbetaalde plusuren tegenover, of het is voor rekening en risico van de werkgever dat hij voor die minuren geen werk had.
Uitkomen op nul
Werknemers kunnen dus recht hebben op loon over overeengekomen maar niet gewerkte uren. Een werkgever kan geen minuren in geld van werknemers terugvorderen, of er moeten afspraken over zijn gemaakt. Werkgevers doen er verstandig aan het werk van werknemers met minuren dusdanig in te delen, zodat zij een vergelijkbaar aantal min- als plusuren maken en de compensatie van plus- met minuren op (ongeveer) nul uitkomt.
mr. J. van Ladesteijn, Holland Van Gijzen