Met alle respect voor het onderzoek van Prof. de Roos attendeer ik er even op dat de uitslag van de verkiezingen wellicht zijn oordeel bijsteld voor wat betreft de wens van een groot deel van de bevolking tot invoering van lekenrechtspraak in enige vorm.
Een referendum hierover is nu wel een idee.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
Verder lijkt het in Europees verband (gewenste harmonisatie) wellicht een goed plan, ook gezien de argumenten in andere landen met lekenrechtspraak om deze absoluut niet te willen afschaffen.
Het enige alternatief (ad interim) is misschien wel schaduwrechtspraak door lekenrechtbanken (via een beveiligde internetverbinding?) welke een rol speeld bij de strafbepaling.
In ieder geval wordt (terecht) uit het onderzoek duidelijk dat ook in andere landen professionele juristen vaak onterecht neerkijken op niet juridisch geschoolden, als ware dit een andere soort.
Deze arrogantie is misschien wel een belangrijker probleemissue dan het wantrouwen in de rechterlijke macht.
Professionaliteit hoeft niet per definitie een versmalling van het aandachtsgebied te veroorzaken welke kan lijden tot een soort tunnelvisie.
Wellicht kan de advocatuur (via de Orde) zichzelf de beperking opleggen om alleen bewezen argumenten in de rechtbank aan te dragen, ipv insinuaties en valse beschuldigingen (onder het mom van het gebruik maken van “hun” vrijheid om de belangen van hun cliènten te behartigen), wat voor mij reeds herhaaldelijk de aanleiding vormde om verzoeken aan de rechtbank in te trekken.
Een ander advies van mij zou zijn om het standaard te maken om, wanneer er geen sprake is van een vooraf ingezonden verweerschrift, een ter zitting ingediend verweerschrift directe aanleiding te laten zijn voor het verdagen van de zitting.
De zorgvuldigheid wordt nu in veel zaken niet voldoende in acht genomen.
