Het aantal levenslang gestraften in de Nederlandse gevangenissen neemt sterk toe. De tenuitvoerlegging van deze zwaarste sanctie binnen het Nederlands strafrecht vraagt om bijzondere aandacht, zowel in de wetgeving als in de concrete detentiesituatie. De Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming doet hiervoor in een advies Levenslang, perspectief op verandering van 1 december een aantal aanbevelingen aan de minister van Justitie.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
In Nederland wordt levenslang letterlijk opgevat als detentie ‘tot de dood erop volgt’, en dat is uitzonderlijk in Europa. In de meeste Europese landen toetst de rechter na ongeveer vijftien of twintig jaar of de detentie nog langer moet duren. Nederland kende tot voor een aantal jaren een actief gratiebeleid, dat uitging van de opvatting dat ook plegers van zeer ernstige delicten in principe een kans moeten hebben op terugkeer in de samenleving. Aan een dergelijk gratiebeleid wordt op dit moment nauwelijks nog invulling gegeven. Daardoor is levenslang ook altijd echt levenslang. Dat strijdt met internationale verdragen en de Europese strafrechtpraktijk. De Raad beveelt daarom aan een periodieke toetsing op delictgevaarlijkheid in te voeren na vijftien jaar detentie. Afhankelijk van de uitslag van de toets kan worden besloten om de gedetineerde over te plaatsen naar een minder beveiligd regime of om de straf ‘op jaren te stellen’.
Ook de invulling van de levenslange detentie is voor verbetering vatbaar. Een speciaal regime voor levenslang en zeer langgestrafte gedetineerden is er niet. De Raad beveelt aan om de mate van beveiliging, de zorg en de activiteiten beter af te stemmen op de kenmerken van de individuele gedetineerde. Het leefklimaat in de inrichtingen voor terbeschikkingstelling kan hierbij als voorbeeld worden genomen.
De Raad meent dat uitvoering van deze aanbevelingen de levenslange detentie minder perspectiefloos zal maken.
