De Bisschop Ernst Thesisprijs van het Departement Religiewetenschappen van de Universiteit van Tilburg is dit jaar gewonnen door Patrick Nederkoorn. Dat is op 13 november bekendgemaakt tijdens de departementsdag. De prijs (€ 500) wordt uitgereikt aan de student(e) die de beste afstudeerthesis heeft geschreven.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
Patrick Nederkoorn onderzocht op welke manier het denken over blasfemie in het publieke debat in Nederland zich heeft ontwikkeld na 1945 in het licht van de veranderende sociaal-culturele context. Blasfemie (hier ook: godslastering) is het beledigend honen, beschimpen, belasteren of vervloeken van iets wat als heilig beschouwd wordt. Blasfemie hangt samen met het denken en de houding van een samenleving over gelijkheid, vrijheid en tolerantie. In Nederland kan men sinds 1932 op basis van artikel 147 lid 1 van het Wetboek van Strafrecht veroordeeld worden voor smalende godslastering. Onlangs is besloten dat dit artikel uit het Wetboek geschrapt gaat worden, maar godslastering blijft strafbaar.
Nederkoorn analyseerde het Ezel-proces rondom de schrijver Gerard Reve (1966), de Rushdie-affaire (1989) en de verwikkelingen rond de film Submission van Ayaan Hirsi Ali en Theo van Gogh (2004). Sinds de jaren zestig blijkt een meerderheid in het publieke debat geen aanstoot meer te nemen aan blasfemie, terwijl een minderheid zich erdoor gekrenkt voelt. Die minderheid is tot de jaren tachtig een christelijke. Vanaf de jaren tachtig zijn er ook andere religieuze minderheden, zoals de islamitische, betrokken bij blasfemiezaken. Het begrip voor de gekrenkte gevoelens van moslims met betrekking tot deze zaken neemt enigszins toe naarmate deze groep langer in Nederland woont. Tenslotte toont Nederkoorn aan dat blasfemiezaken in sterke mate beïnvloed worden door de maatschappelijke context. Die kan tenminste een deel van de reacties verklaren.
De jury van de Bisschop Ernst Thesisprijs waardeert de brede interdisciplinaire benadering van Nederkoorn, waarbij hij analyses vanuit juridisch, religiewetenschappelijk, theologisch en cultuurhistorisch perspectief samenbracht. Door deze integrale benadering “levert de auteur een vernieuwende en actuele bijdrage”, aldus de jury.
Patrick Nederkoorn (1983) schreef zijn thesis in het kader van de Master Christendom en islam van de Faculteit Geesteswetenschappen (Departement Religiewetenschappen). Hij studeerde cum laude af. Momenteel volgt hij de opleiding kleinkunst aan de Koningstheateracademie in Den Bosch. Verder werkt hij als freelancer aan diverse theaterprojecten en is hij wetenschappelijk assistent.
