Het leggen van beslag voordat de rechter over de vordering waarvoor het beslag wordt gelegd, een oordeel heeft gegeven (conservatoir beslag), brengt een zeker risico met zich. Als de vordering uiteindelijk wordt afgewezen, is het beslag in beginsel onrechtmatig geweest en is de beslaglegger verplicht de beslagene de schade als gevolg van dat beslag te vergoeden.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
In een arrest dat de Hoge Raad vorige week wees, ging het om een conservatoir derdenbeslag: beslaglegger A had beslag gelegd op vorderingen die zijn wederpartijen B en C hadden op derden. Vervolgens was A een bodemprocedure begonnen. Tegen B werd de vordering toegewezen; tegen C werd de vordering afgewezen. C begon vervolgens een nieuwe procedure tegen A en stelde schade te hebben geleden als gevolg van het door A gelegde conservatoire beslag èn doordat A ontoelaatbare mededelingen zou hebben gedaan betreffende het conflict tussen partijen, waardoor de goede naam, de zakelijke reputatie en de kredietwaardigheid van C (ernstig) zouden zijn aangetast.
Zowel de rechtbank als het hof vonden niet aannemelijk dat het beslag op zichzelf schade had toegebracht aan C. Bleven dus over de gestelde ontoelaatbare mededelingen.
Wanneer een conservatoir derdenbeslag wordt gelegd, krijgt de derde (in dit geval de debiteur(en) van C) inzage in onder andere de dagvaarding in de procedure tussen A en C. Toen rechtbank en hof het aspect van de “ontoelaatbare mededelingen” beoordeelden, keken zij ook naar de vraag of het feit dat de debiteuren van C waren geconfronteerd met de (naar later was gebleken onjuiste) stellingen van A in de dagvaarding, op zichzelf onrechtmatig is. Dat vond het hof niet en de Hoge Raad was het daarmee eens.
Het enkel aan anderen kenbaar maken dat men de intentie heeft een procedure tegen iemand te beginnen, is onvoloende om aan te nemen dat iemand goede naam daarmee wordt aangeast.
mr. Peter Bos, Wieringa Advocaten
