Het plaatsen van een link naar inbreukmakende content is volgens vaste rechtspraak geen auteursrechtinbreuk. De link moet dan uiteraard wel verwijzen naar een bestand of informatie op een website van iemand anders en niet naar eigen materiaal op de eigen website. De vraag is wat er gebeurt als de link wordt gepresenteerd als verwijzing naar de eigen website, maar het bestand niettemin wordt gedownload uit de bron van een ander. De rechtbank Den Haag oordeelde dat ook in dit geval geen sprake is van een auteursrechtelijke openbaarmaking.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
De in deze zaak aangesproken meneer X beheerde een website met links naar gratis computerprogramma’s. Een van deze programma’s was Real Alternative, dat echter zonder hun toestemming gebruik maakte van software van Real Networks. Het bijzondere van deze zaak is dat de link naar Real Alternative technisch gezien leek te verwijzen naar een locatie die werd beheerd door X. Het ging dus niet om de tekstuele verwijzing van de link (bijvoorbeeld “klik hier”), maar om de softwarematige verwijzing. De link verwees namelijk naar B1.[X].com; een domeinnaam c.q. website van X. Meneer X had echter een technisch trucje toegepast waardoor bij het oproepen van deze link automatisch een tweede verwijzing plaatsvond; namelijk naar ftp2.freenet.de. Deze zogenaamde DNS forward zorgde er dus in feite voor dat de gebruikers het bestand downloadden van de Duitse website Freenet.de, zonder tussenkomst van X. De rechtbank overweegt dat: “Real Alternative feitelijk niet werd gedownload van een server van [X] maar van een server van Freenet.de. Naar het oordeel van de rechtbank heeft [X] daarmee geen distributiehandelingen verricht [..]”. Om deze reden maakte X Real Alternative niet openbaar, noch verveelvoudigde hij de software en dus is er geen sprake van auteursrechtinbreuk.
Auteursrechtelijke verwijten tegen ‘verwijzers’ naar onrechtmatige content stranden wel vaker. Dit zagen we eerder bij FTD en Mininova. Die partijen konden echter wel worden aangesproken op basis van het ‘onrechtmatig en systematisch faciliteren van een auteursrechtinbreuk’. Maar in deze zaak gaat ook die vlieger niet op. De rechtbank overweegt onder meer dat X de website “belangeloos, gratis en puur als hobby doet”, Real Alternative als legaal bekend staat, er veel meer plaatsen zijn waar Real Alternative als freeware wordt aangeboden en de website Freenet.de een “gerenommeerd mediabedrijf is dat op grote schaal legale software aanbiedt”. Meneer X kwam in dit geval dus met de schrik ‘vrij’.
In deze zaak zien we dat de vrijheid om een link te plaatsen naar de content van een ander door het auteursrecht niet beperkt wordt. Zelfs als het lijkt alsof de content wordt gedownload van de site die beheerd wordt door diegene die link geplaatst heeft. Volgens de rechtbank Den Haag is als enkel relevant van welke server het de inbreukmakende content uiteindelijk technisch gezien wordt gedownload.
mr. Joran Spauwen, Kennedy Van der Laan
