Joop wilde verder, Chantal niet. En daarmee begon de trammelant in de Rotterdamse flat. ‘We hebben 2 jaar geleden een kind verloren en ik dacht: nu gaat het goed. Maar ze zette onze relatie op slot en had het over alimentatie. Ik mocht de baby niet meer zien’, zegt Joop (31) tegen politierechter Robine de Lange, tevens president van de rechtbank Rotterdam. Chantal is erbij in de Oude Maaszaal van het Dordtse gerechtsgebouw, samen met haar vader en moeder. ‘Wat op die 24ste mei volgde, was een explosie van geweld’, recapituleert de rechter het vuistdikke dossier. ‘Ik draaide door’, weet Joop.
Joop zou de baby, zijn ex-Chantal en haar vader hebben mishandeld, huisraad aan diggelen hebben geslagen, levensbedreigende taal hebben uitgeslagen (‘ik steek jullie allemaal in de fik’, zou hij volgens Chantal hebben geroepen) en aanstalten hebben gemaakt om Chantal met een broekriem te slaan. Hij heeft zich misdragen, maar de baby heeft hij niet geraakt en ook met die riem heeft hij niet uitgehaald, vertelt Joop de rechter. ‘Ik kan bij het wegtrekken van mijn arm de baby hebben geraakt, maar dat heb ik niet bewust gedaan.’ De ruzie zette zich voort in de slaapkamer. ‘Ik draaide door en wist niet meer wat ik deed.’ Joop vernielde het ledikant, een spiegel, de commode, een kast, het bed, de deuren. En hij pakte zijn riem. ‘Maar ik besefte mij dat dat niet goed was.’ ‘Kunt u zich voorstellen dat dit bedreigend overkwam?’ vraagt rechter De Lange. ‘Jazeker’, antwoordt Joop. Chantal belde in paniek haar vader. Joop: ‘Ik begrijp dat hij voor zijn dochter wilde opkomen, maar zonder naar mij te luisteren haalde hij 3 keer uit. Ik laat mij niet slaan, ook niet door hem. Ik raakte hem waar ik hem raken kon.’
Spijt
Doodsangsten
Twijfels
Haar cliënt is veel te ver gegaan, dat weet hij zelf maar al te goed, zegt advocate Trix Maandag. ‘Het doet het hem wat.’ Joop is verantwoordelijk voor de geweldsexplosie op de 24ste, maar zijn baby heeft hij niet opzettelijk geraakt, een deel van het meubilair was van hem, en je eigen spullen mag je in elkaar slaan, en de bedreiging om iedereen in de fik te steken wordt niet door het dossier ondersteund. ‘Wat moet er dan voor straf volgen?’ vraagt raadsvrouw Maandag zich af. Eigenlijk heeft zij haar twijfels over de noodzaak van een behandeling voor deze first offender, ‘maar wie ben ik als mijn cliënt dat een goed plan vindt?’ Zij kan zich wel vinden in een, kortere, taakstraf, maar het contactverbod moet niet worden verlengd. ‘De partijen moeten samen verder.’
Contact
Dat vindt rechter Robine de Lange ook. ‘Ik vind het zeer lovenswaardig dat uw ex-partner heeft gezegd dat er weer een keer contact moet komen. Dat is niet aan de orde bij de strafrechter, maar dat is wel de reden waarom ik u geen contactverbod maar wel een ambulante behandeling gericht op het voorkomen van partnergeweld opleg.’ Rechter De Lange legt Joop naast die behandeling een werkstraf op van 80 uur, waarvan 40 uur voorwaardelijk. Minder hoog dan de eis, omdat uit het dossier onvoldoende blijkt dat Joop de baby heeft geraakt. Joop heeft Chantal en haar vader wel mishandeld, hij heeft andermans spullen vernield en hij heeft Chantal bedreigd. Niet met de woorden ‘ik steek jullie in de fik’, maar wel met zijn riem. ‘Ernstige feiten’, aldus de rechter, ‘omdat ze zich hebben afgespeeld in de huiselijke sfeer en in aanwezigheid van een heel jong kind. Dat mag nooit meer gebeuren.’ De rechter wijst verder de reiskosten, 300 euro immateriële schadevergoeding en 135,53 euro voor één nieuwe deur toe. OM en Joop gaan niet in beroep.