Nederland moet zich volledig committeren aan de economische, sociale en culturele rechten, zoals deze gesteld zijn in internationale overeenkomsten voor mensenrechten. In het bijzonder rechten gelinkt aan gezondheid en een gezonde leefomgeving moeten prioriteit krijgen in alle beleid. Dit stellen Stand Up For Your Rights, Milieudefensie en Wemos in hun bijdrage aan de tweede Universal Periodic Review (UPR) van de Human Rights Council van de Verenigde Naties. De Review wordt behandeld tijdens de 13e bijeenkomst van de Council in 2017.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
Volgens de drie organisaties wimpelt de Nederlandse overheid schendingen van het recht op gezondheid af als zaken die betrekking hebben alleen op dat specifieke terrein. Zo houdt Nederland niet voldoende rekening met korte- en langetermijnbelangen van volksgezondheid en milieu in haar economische en infrastructurele beleid.
Om een recent voorbeeld te noemen: de overheid neemt gezondheidsschade bij infrastructurele beslissingen, zoals het verhogen van de maximumsnelheid op snelwegen van 120 naar 130 kilometer per uur, onvoldoende mee. Dit, terwijl specialistische VN-organen wijzen op hogere luchtkwaliteitsnormen (WHO), de link tussen mensenrechten en klimaatverandering door meer CO2-uitstoot (Mensenrechtenraad) en het recht op gezondheid (VN-comité). Bekend was dat het opschroeven van de maximumsnelheid zou leiden tot hogere CO2-uitstoot en meer luchtvervuiling, geluidschade en risico op dodelijke ongelukken. De auteurs vinden het onacceptabel dat de negatieve gevolgen voor naleving van het recht op gezondheid terzijde werden geschoven.
Stand Up For Your Rights, Milieudefensie en Wemos doen in hun bijdrage een beroep op de Human Rights Council om Nederland aan te spreken op onvoldoende naleving van deze rechten op onder andere deze punten:
· Het College voor de Rechten van de Mens is het aangewezen orgaan om het recht op gezondheid, de implementatie van de Sustainable Development Goals, en een gezonde leefomgeving voor ons en toekomstige generaties te bewaken. Echter, het functioneren van het College wordt ernstig belemmerd door gebrek aan geld en toegewezen capaciteit. Het College moet voldoende ondersteuning en ruimte krijgen om zijn werk te doen.
· De impact van wetten, beleid en andere voornemens op gezondheid en leefomgeving moet zorgvuldig en vooraf geanalyseerd worden. Hiervoor moet Nederland criteria en indicatoren ontwikkelen. Deze criteria zouden ook betrekking moeten hebben op bestaand beleid.
· Nederland moet onmiddellijke actie ondernemen om luchtvervuiling terug te dringen ter bescherming van alle Nederlanders en meer in het bijzonder (ongeboren) kinderen en ouderen. De WHO-richtlijnen voor luchtkwaliteit zouden moeten gelden. De Human Right Council zou Nederland moeten aanspreken op de noodzaak om direct actie te ondernemen om klimaatverandering te minimaliseren door terugdringen van het broeikaseffect. Hierin moet Nederland minimaal de internationaal geldende afspraken volgen.
· Mensenrechten, waaronder het recht op gezondheid, moeten prioriteit krijgen bij beslissingen over gasboringen in Groningen. Langetermijngevolgen van de boringen moeten geanalyseerd worden om vervolgens te komen tot bindende criteria ter bescherming van de gezondheid van huidige en toekomstige generaties.