Recent op WODC gepubliceerde Beleidstheorieën zijn de Justitiële verkenningen.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
De rationaliteit van het supranationale straffen is een artikel uit deze Justitiële verkenningen.
Hoewel het nog slechts tien jaar geleden is dat het International Criminal Tribunal for the (former) Yugoslavia (ICTY), werd opgericht, een jaar later gevolgd door een vergelijkbaar ad hoc tribunaal ter berechting van de genocide in Rwanda (ICTR)2 , heeft het strafrecht op het supranationale vlak nu al een dominante positie verworven in de discussie over de respons op gepleegde gruwelijkheden in de wereld.
Dat mag opmerkelijk heten. Per slot van rekening waren tot tien jaar geleden de enige voorbeelden van internationale strafrechtelijke tri-bunalen die van Neurenberg en Tokio. Naar verluidt in het bijzonder door de Koude Oorlog hebben beide tribunalen lang geen navolging gekregen. Pas na het openschuiven van het ijzeren gordijn bleek internationale overeenstemming mogelijk. Inmiddels kennen we naast beide ad hoc tribunalen ook de zogenaamde geïnternationaliseerde tribunalen en hoven, waar het nationale en internationale recht worden vermengd, zoals in Sierra Leone. Als permanente ‘oplossing’ ten slotte is het Internationaal Strafhof / International Criminal Court (ICC) opgericht, dat inmiddels de eerste situaties in (voor)onderzoek heeft (DR-Congo en Uganda). Er hoeft – bij wijze van spreken – maar ergens in de wereld een conflict bekend te worden en de roep om een supranationaal strafrechtelijke reactie weerklinkt: de wereld heeft het supranationale strafrecht ontdekt.
Haverman, R.H. (2004), De rationaliteit van het supranationale straffen, Justitiële verkenningen 2004/5
