Kan een werkgever de aan een werkneemster te veel toegekende vakantie-uren samen met het teveel ontvangen loon bij het einde van het dienstverband van deze werkneemster terugvorderen? De kantonrechter te Zaandam boog zich begin deze maand over deze vraag.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
Feiten
Werkneemster is van 1 september 2006 tot 1 november 2008 als schoonheidsspecialiste werkzaam geweest. Met werkneemster was een flexibele arbeidsovereenkomst voor gemiddeld 33 uur per week aangegaan. In haar geval hield dit in dat zij de ene week 30 uur en de andere week 36 uur werkte. In de arbeidsovereenkomst was daarover nog opgenomen dat kon worden afgesproken dat werkneemster meer uren zou werken, maar dat een wijziging van de gemiddelde arbeidsduur per week schriftelijk moest worden vastgelegd. Ook stond in de arbeidsovereenkomst van werkneemster dat werkgever de vakantie vaststelt, na overleg met werkneemster. Toen werkneemster uit dienst trad vorderde zij van haar werkgever betaling van de resterende vakantie-uren. Werkgever had hierover zijn twijfels en liet daarom zijn accountant uitzoeken of werkneemster ter zake nog aanspraken had. Na het onderzoek bleek dat werkneemster te weinig had gewerkt en zodoende te veel loon had ontvangen. Ook had zij meer vakantie-uren opgenomen dan dat haar daadwerkelijk toekwam.
Werkgever spant vervolgens een zaak aan tegen werkneemster, waarin hij betaling vordert van het teveel aan haar uitbetaalde loon, alsmede de teveel opgenomen vakantie-uren.
De kantonrechter
De kantonrechter oordeelt als volgt. Mogelijk heeft werkneemster minder uren gewerkt dan dat met haar was overeengekomen. Indien dit zo is dan dient dit voor rekening en risico van werkgever te komen. Werkgever was namelijk degene die de uren van werkneemster bepaalde en het rooster opstelde. Werkneemster behoudt daarom het recht op het over die uren vastgestelde salaris en er is wat dat betreft dus niet teveel aan haar uitbetaald.
Ten aanzien van de vakantie-uren oordeelt de kantonrechter vervolgens het volgende. Uit de arbeidsovereenkomst van werkneemster volgde dat het werkgever was die besliste of werkneemster vakantiedagen op kon nemen. Als er te veel vakantie-uren aan werkneemster zijn toegekend, dan levert dat op zichzelf geen rechtsgrond op voor een vergoedingplicht aan de kant van werkneemster na afloop van het dienstverband. Dit is alleen anders als werkgever en werknemer expliciet afspreken dat werkneemster bij einde van het dienstverband een negatief vakantiesaldo moet terugbetalen. Dit volgde reeds uit eerdere uitspraken, maar is in deze zaak niet aan de orde. Dat werkneemster in het tegenovergestelde geval, waarin bij het einde van het dienstverband te weinig vakantie-uren zijn genoten wel recht heeft op uitbetaling daarvan in geld, is een ander geval. Deze regel vindt een zelfstandige rechtsgrond in artikel 7:641 lid 1 BW. Ook deze regel is in het onderhavige geval niet van toepassing, aldus de kantonrechter. Op grond van voornoemde overwegingen wijst de kantonrechter de vordering van werkgever af. Werkneemster hoeft geen salaris en vakantie-uren aan haar voormalig werkgever terug te betalen.
mr. Nathalie Wolters, Van Diepen van der Kroef Advocaten