Er zijn veel manieren om de procedures van het verhalen van schade te verbeteren. Nu duurt verhaal – bijvoorbeeld door slachtoffers van verkeersongevallen – nog vaak erg lang en zijn deze procedures duur, doordat veel onderhandelingen nodig zijn en allerlei deskundigen de schade, het causale verband en de aansprakelijkheid van de veroorzaker beoordelen. Ook degenen die aangesproken worden, krijgen met hoge kosten te maken, getuige de klachten over een claimcultuur.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
Dat blijkt uit een verkennende studie die de Universiteit van Tilburg (UvT) in opdracht van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) van het ministerie van Justitie verrichtte, naar de mogelijke opties om de zogenaamde transactiekosten bij het verhalen van schade te verlagen. In de studie inventariseren de onderzoekers, Barendrecht, Van Zeeland, Kamminga en Tzankova, aan de hand van buitenlandse ervaringen en theoretische beschouwingen verschillende opties om de procedures beter te laten verlopen. Zoals procedurele normering (het vooraf afspreken hoe de schade-afwikkeling zal verlopen), normering van schadevergoedingen of risicoaansprakelijkheid, bijvoorbeeld in het verkeer.
Buitenland
De onderzoekers vonden in het buitenland enkele voorbeelden van afhandeling van schade die we in Nederland niet kennen. Zo konden in de VS slachtoffers van het Dalkonshield (een voorbehoedmiddel dat schade toebracht aan de gebruikers ervan) zelf kiezen of ze een lage schadevergoeding accepteerden zonder juridische procedure, óf dat ze voor een langdurige procedure kozen met de kans op een hogere schadevergoeding. Een tussenweg was ook mogelijk. In Duitsland zijn slachtoffers soms verplicht eerst naar een geschillencommissie te stappen, voordat ze naar de rechter kunnen. En in Frankrijk en België zijn al vormen bekend van het vooraf normeren van schade. In Zweden en Nieuw Zeeland, ten slotte, zijn no-fault maatregelen ingevoerd waarbij een verzekering is opgezet ten behoeve van slachtoffers, bijvoorbeeld als compensatiemechanisme bij medische fouten. Er zijn echter weinig studies verricht naar de effectiviteit van deze buitenlandse maatregelen.
Invoeren
Deze opties zijn ook twee maal aan experts voorgelegd uit de kring van advocaten, rechters, verzekeraars en slachtoffers. Zo werd voorkomen dat de ideeën niet aansluiten bij de praktijk. Uiteindelijk bleef een tiental mogelijke opties over. Het is nog te vroeg om te zeggen of deze ook in Nederland kunnen worden ingevoerd, daarvoor is nog nader onderzoek en overleg met alle betrokkenen nodig. Bij gebrek aan effectiviteitmetingen beredeneren de onderzoekers op grond van vier theorieën welke effecten de diverse opties van schadeafhandeling hebben op de verschillende fasen van de procedure. Na gesprekken met personen uit de praktijk lijken vijf opties het meest kansrijk: procedurele normering, materiele normering van schadevergoedingen, verbeterde geschiloplossing, risicoaansprakelijkheid en normering van de
schuldaansprakelijkheid. Deze opties verdienen, aldus de onderzoekers, nadere bestudering.
Zeeland, C.M.C. van, Barendrecht, J.M., Kamminga, Y.P., Tzankova, I.N.
(2004), Schadeclaims: kan het goedkoper en minder belastend? Opties om de transactiekosten van het aansprakelijkheidsrecht te verlagen, Centrum voor Aansprakelijkheidsrecht, Universiteit van Tilburg, Tilburg
Volledige tekst
Samenvatting