De opvarenden van twee vlotten die in augustus 2008 zijn gered nadat zij midden in de nacht op de Waddenzee in nood raakten, moeten betalen voor de reddingsactie. Dat had de kantonrechter in juni 2009 al bepaald en het gerechtshof heeft het hoger beroep hiertegen verworpen.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
In de nacht van 1 op 2 augustus 2008 waren twee vlotten onderweg van Lauwersoog naar Ameland. Op de vlotten stonden een auto en een caravan, beschilderd met koeienprint. Op de vlotten bevonden zich acht mannen die op Ameland het Roggefeest wilden bijwonen.
In de nabijheid van Ameland raakten de vlotten het onderlinge contact kwijt. Eén van de opvarenden sloeg alarm door 112 te bellen. De kustwacht heeft een noodoproep gedaan. Hierop zijn de reddingboot van de KNRM en twee schepen van bergingsbedrijf Veltman uitgevaren.
De vlotten zijn gevonden en de opvarenden zijn gered. De burgemeester van Ameland verbood echter de vlotten en hun opvarenden de toegang tot het eiland. De vlotten zijn daarom door Veltman naar Holwerd gesleept.
Veltman stuurde vervolgens een rekening van een kleine 2.000 euro. De mannen weigerden te betalen, waarop Veltman naar de kantonrechter is gestapt. Die stelde Veltman in het gelijk.
In hoger beroep stelden de mannen dat de vlotten volkomen zeewaardig zijn en dat zij geen opdracht hebben gegeven voor het verslepen naar Holwerd. Die rekening zou naar de burgemeester van Ameland moeten worden gestuurd.
Het gerechtshof heeft het hoger beroep van de opvarenden verworpen. In de wet staat dat wanneer op zee een geslaagde reddingsactie heeft plaatsgevonden, hiervoor hulploon verschuldigd is. Dit staat niet alleen in het Burgerlijk Wetboek, maar ook in het Internationaal Hulpverleningsverdrag van 1989. Het hulploon is ook verschuldigd als degene die gered is, daar niet om heeft gevraagd. Alleen wanneer iemand de hulpverlening op zee uitdrukkelijk verbiedt, mag een reddingsactie niet worden opgedrongen.
Het hof heeft vastgesteld dat door de opvarenden niet is geprotesteerd tegen hun redding. En zelfs al hadden zij geprotesteerd, dan zou dat niet redelijk zijn geweest. Er stond die nacht windkracht zes en het hof twijfelt niet aan de inschatting van de reddingsdiensten dat de vlotten en hun opvarenden zich in een hachelijke situatie bevonden.
De mannen moeten dus betalen voor de reddingsactie, waarvoor de twee schepen (inclusief bemanning) van Veltman in totaal zeven uren in touw zijn geweest. Of de vlotten zeewaardig zijn of niet, is volgens het hof verder niet relevant.
De kantonrechter was eerder al tot de conclusie gekomen dat de mannen Veltman moeten betalen, maar op grond van een iets andere redenering.
