Er moet openheid komen over de criteria die de politiek hanteert bij de beoordeling van kandidaten voor de Hoge Raad. Dat was de belangrijkste conclusie van het debat over ’politisering van de rechterlijke macht’, dat woensdagmiddag 1 februari plaatsvond in Nieuwspoort. Tijdens het Algemeen overleg van de vaste Kamercommissie voor Justitie eerder die dag, werd al aangekondigd dat PvdA, SP en Groen Links met een voorstel komen voor aanpassing van de benoemingsprocedure voor de Hoge Raad.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
Onder leiding van Max van Weezel gingen vertegenwoordigers van de politiek, rechterlijke macht, wetenschap en media met elkaar in debat over de vraag of de rechterlijke macht haar onafhankelijkheid verliest en de politiek op dit gebied steeds meer invloed krijgt.
Aanwezig waren Coskun Çörüz (Kamerlid CDA), Jeroen Recourt (Kamerlid PvdA), en Lilian Helder (Kamerlid PVV). De wetenschap was vertegenwoordigd in de persoon van Prof. Dr. Marc Hertogh (hoogleraar rechtssociologie). Marcel Haenen (journalist NRC Handelsblad) vertegenwoordigde de media en Reinier van Zutphen in zijn hoedanigheid van voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Rechtspraak (NVvR).
Het idee dat de bemoeienis van de politiek met de rechterlijke macht toeneemt, wordt gevoed door de recente incidenten rondom de benoemingsprocedure van strafrechtexpert en advocaat-generaal Diederik Aben en Ybo Buruma bij de Hoge Raad. Naar verluidt werd de eerste door de politiek niet geschikt bevonden vanwege zijn opvatting over de wrakingkamer in het proces Wilders en de tweede vanwege zijn politiek kleur. Niet eerder bemoeide de Tweede Kamer zich zo uitgesproken met het profiel van kandidaten voor de Hoge Raad.
Met deze incidenten is de benoemingsprocedure van hamerstuk tot politiek item verworden, stelt Reinier van Zutphen. ‘Natuurlijk was er in het verleden ook wel eens wat, maar de procedure zelf stond nooit ter discussie.’
CDA-er Çörüz vindt dat ‘we niet moeten doen of de procedure door een enkel incident niet meer zou werken’. De Tweede Kamer heeft een rol bij de benoeming en geeft daar dus ook invulling aan. ‘Als wij dan een keer iets anders vinden, wil dat niet zeggen dat de hele procedure op de helling moet.’ ‘En waarom zouden alleen rechters mogen bepalen wat kwalitatief goede rechters zijn?’, vraagt Hertogh zich af.
Het gaat om het gebrek aan transparantie over de criteria die bij de selectie worden gehanteerd en het vertrouwelijke karakter van de procedure. Die maken dat politici geen verantwoording hoeven af te leggen over hun overwegingen, vinden de overige panelleden. Dat moet anders. Het is tijd voor een herijking van de procedure: criteria moeten worden benoemd en de overwegingen van de politiek bij benoemingen moeten helder zijn. Transparency is the best desinfectant, aldus gesprekleider Max van Weezel.
