De Centrale Raad van Beroep oordeelt in zijn uitspraak van 24 oktober 2012 dat er geen wettelijke belemmeringen is voor een ruime uitleg van artikel 2, tweede lid, van het Reïntegratiebesluit.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
In zijn uitspraak van 28 maart 2007 (LJN BA5176) heeft de Raad geoordeeld dat appellant op grond van artikel 2, tweede lid, van het Reïntegratiebesluit bevoegd is voorzieningen toe te kennen in de vorm van het vergoeden van hoortoestellen waarvan de specificaties zijn ingegeven door de werksituatie. De Raad ziet geen wettelijke belemmeringen voor een ruime uitleg van dit artikel, zodat de rechtspraak van de Raad neergelegd in eerder genoemde uitspraken op de onderhavige aanvraag om solo-apparatuur van toepassing kan worden geacht óók indien deze voorziening tevens in de privésituatie wordt gebruikt. Dit met dien verstande dat de redelijke meerkosten van de voor de werksituatie adequate solo-apparatuur voor vergoeding in aanmerking komen.
Onder verwijzing naar eerder vermelde rechtspraak van 28 maart 2007 wordt het maximeren van een vergoeding voor een werkvoorziening als solo-apparatuur in beginsel niet onredelijk geacht, maar brengt het bepaalde in artikel 2, derde lid, van het Reïntegratiebesluit met zich dat aan de hand van de bijzondere omstandigheden van het concrete geval zal moeten worden beoordeeld of met de maximale vergoeding een niet alleen goedkoopste, maar ook adequate voorziening kan worden verleend. Nu betrokkene gemotiveerd heeft aangegeven dat de solo-apparatuur, ten tijde van de aanvraag, in haar specifieke situatie noodzakelijk was en niet in geschil is dat de aangevraagde voorziening voor haar destijds als goedkoopste adequate voorziening gold, heeft appellant ten onrechte geweigerd om de meerkosten van de aanschaf van de solo-apparatuur te vergoeden.