De Centrale Raad van Beroep oordeelt in zijn uitspraak van 13 november 2014 dat de aard en de ernst van het wangedrag het verleende onvrijwillige ontslag rechtvaardigen.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
De minister heeft appellant met toepassing van artikel 39, tweede lid, aanhef en onder l, van het Algemeen militair ambtenarenreglement per 1 maart 2012 ontslag verleend wegens wangedrag. Het verweten wangedrag bestaat uit het toepassen van offensief geweld jegens een arrestant die geboeid op de grond lag.
Aan een militair en in het bijzonder aan een opsporingsambtenaar aangesteld bij de Koninklijke Marechaussee (Kmar), belast met normbewaking en normhandhaving, worden hoge eisen gesteld aan betrouwbaarheid, plichtsbetrachting en geloofwaardigheid. De Kmar-militair is getraind om zich in moeilijke en bedreigende omstandigheden te beheersen en van hem mag worden verwacht dat hij de-escalerend optreedt en beledigingen weerstaat. De minister was dan ook bevoegd om appellant disciplinair te straffen.
De aard en de ernst van het wangedrag, de betekenis hiervan voor het functioneren van appellant binnen de Kmar en de eisen die aan de betrouwbaarheid en integriteit van Kmar-militairen mogen worden gesteld, rechtvaardigen het verleende onvrijwillige ontslag. Appellant heeft de lichamelijke integriteit van een op dat moment weerloze arrestant meerdere keren op ernstige wijze geschonden en zo diens veiligheid in gevaar gebracht. Daar komt bij dat appellant de leiding had bij deze aanhouding en op dat moment een voorbeeldfunctie vervulde ten opzichte van zijn drie collega’s. Met zijn gedrag heeft hij het aanzien van de Kmar schade toegebracht. De tot dan toe onberispelijke staat van dienst van appellant en zijn spijtbetuigingen kunnen niet tot een andere conclusie leiden.
