De rechtbank veroordeelt een 30-jarige man uit Ulft tot 32 weken gevangenisstraf voor het veroorzaken van een verkeersongeval in Zelhem in mei 2016. Daarnaast krijgt hij een rijontzegging van 30 maanden waarvan 12 voorwaardelijk.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
Het ongeval op 22 mei 2016 ontstond door de schuld van de man. Hij had nog een strafbare hoeveelheid alcohol in zijn bloed van een feestje in de avond/nacht voor het ongeval. Daarnaast reed hij veel te hard: rond de 120 km per uur terwijl 80 de maximale snelheid was. In een flauwe bocht kwam hij op de verkeerde weghelft terecht en botste op een tegenligger. In die auto zat een gezin waarvan de moeder en haar dochtertje van net 2 jaar oud ernstig gewond zijn geraakt.
Betrouwbare onderzoeksresultaten
De rechtbank vindt de onderzoeksresultaten van de VerkeersOngevallenAnalyse en het Nederlands Forensisch Instituut over de snelheid betrouwbaar. Dat geldt ook voor de verklaringen die door getuigen zijn afgelegd over de snelheid waarmee verdachte zijn auto bestuurde.
Ernstige gevolgen
De gevolgen van het ongeval zijn bijzonder ernstig. De moeder en haar dochtertje hebben blijvend letsel. Het slachtoffer heeft meerdere (gecompliceerde) botbreuken over haar hele lichaam, naast letsel aan diverse organen. Zij is al vele keren geopereerd en zal ook in de toekomst nog onder het mes moeten. Het 2-jarige dochtertje heeft schedel-hersenletsel opgelopen, waardoor zij blijvend gezichtsverlies heeft en haar motoriek is aangetast. Beiden hebben langdurig moeten revalideren. Hun leed is op de terechtzitting indringend onder woorden gebracht. Naast het moeten omgaan met deze levenslange beperkingen, zullen zij ook moeten verwerken dat hen dit leed is toegebracht door een medeweggebruiker die èn te hard èn onder invloed van alcohol reed. De slachtoffers konden niets doen om het ongeval te voorkomen. Hun verwerking wordt bemoeilijkt door de opstelling van de man. Hij kon ook op de zitting niet aangeven of hij zich schuldig voelt aan het ongeval, wel de gevolgen van het ongeval en de strafzaak voor zichzelf kan beschrijven maar nauwelijks blijk geeft van doorleefd medeleven in de richting van de slachtoffers die hij heeft gemaakt.
Hogere straf
De straf die de rechtbank oplegt is hoger dan geëist. De reden hiervoor is dat de rechtbank – anders dan de officier van justitie en de advocaat – de uitslag van het bloedonderzoek wel gebruikt voor het bewijs. Er is sprake van een vormverzuim omdat er geen (voldoende) verdenking was van rijden onder invloed en de politie dus niet bevoegd was om zo’n onderzoek te vragen. Dit leidt echter niet tot bewijsuitsluiting: het vragen om het bloedonderzoek was niet willekeurig, kijkend naar de ernst van het ongeval en de verdenking van de mans schuld daaraan. Bovendien heeft de man toestemming gegeven voor het bloedonderzoek. Wel leidt het verzuim tot enige vermindering van de gevangenisstraf, die dan nog steeds hoger uitvalt dan de eis.