Reactie op de vasthoudendheid van de Kamer over een Zorgfusie.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
De minister een zelfstandige toetsing- en beoordelingsbevoegdheid opdringen maakt één ding duidelijk. De Tweede Kamer is op drift en lijkt alle besef van de werkelijkheid, vooral als het gaat om politiek-bestuurlijke verhoudingen, te zijn verloren. En wenst een parlementair onderzoek naar haar eigen handelen. Gekker kan het bijna niet worden, maar leuk is het al lang niet meer.
De kafkafonische debatten in de Kamer en het onthutsende simplificeren van de werkelijkheid zijn te herleiden tot de eigen schrik over effecten van de wettelijk doorgevoerde scheiding van beleid en uitvoering. Effecten die niet gaan over gereguleerde marktwerking in de zorg of het privatiseren van openbaar vervoer. En zo kan het gebeuren dat een Kamer op drift, gedragen door conventionele wijsheden, laat weten geen boodschap te hebben aan op feiten gebaseerde adviezen, maar ingegeven door een historisch verlangen om, in het geval van de zorgsector, de ministeriële verantwoordelijkheid tot aan het bed te doen gelden, zich niet tot de systeemverantwoordelijkheid van de regering voor de bevordering van de gezondheidszorg beperkt. En zo wordt inmiddels elke gelegenheid aangegrepen om de minister(s) ter verantwoording te roepen. Terwijl in feite het parlementaire vertrouwen (en De Vries spreekt dat ook uit!) ontbreekt in de voorgestane ontwikkeling van de zorg en andere sectoren. Dat parlementaire wantrouwen werkt door in de wijze waarop de zorgsector wordt gereguleerd.
Dit gebrek aan vertrouwen in de nota bene eigen beslissing draagt niet bij aan de noodzakelijke rolvastheid van parlement en regering. Met als consequentie dat de roep vanuit de Kamer om meer regels en toezicht (vooraf en achteraf), alleen maar luider wordt. Ook moeten ministers zich in bochten wringen en (hulde aan Klink) soms gelukkig voet bij stuk houden.
Bestuurders in de zorgsector raken vervolgens nog verder verwijderd van hun medewerkers aan het bed. Want zij weten zich geconfronteerd met een toename van regeldruk en bijkomende lasten. En de Kamer drijft steeds verder af. Want behalve de roep om meer regels, klinkt er nog een geluid. Depla (PvdA) meent namelijk dat een parlementair onderzoek naar de regeldruk en verantwoordingslast in onder andere de zorg noodzakelijk is. Een roep dus voor een onderzoek naar het eigen functioneren. En daar kan inmiddels niemand meer tegen zijn. Een suggestie: ontwikkel een interpellatietoets!
mr. Max Hübner, directeur Legal bij UJG