Werknemer is al enige jaren werkzaam bij werkgever. Gedurende de vervulling van zijn eerste functie, functioneerde werknemer naar mening van werkgever niet naar behoren. Hierop heeft werkgever naar passende arbeid gezocht en verschillende voorstellen voor functies en arbeidsvoorwaarden gedaan aan werknemer. Aangezien de werknemer niet akkoord ging met de voorstellen van werkgever, heeft de werkgever de arbeidsvoorwaarden eenzijdig aangepast.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
De feiten
Werknemer is sinds 1999 in dienst bij werkgever in de functie van Projectleider. Vanaf 2001 staat het functioneren van werknemer ter discussie. Hierop is de werkgever in 2001 gestart met een loopbaantraject voor werknemer, dat niet tot een alternatieve functie heeft geleid. Daarna heeft werknemer een coachingstraject doorlopen met als doel hem meer inzicht te geven in coachend leiderschap.
Werkgever heeft aan werknemer onder meer de volgende functies aangeboden: Hoofd Personeelszaken, Projectmanager en Manager Bedrijfsadministratie. Een aantal van deze functies heeft werknemer gedurende een bepaalde periode uitgevoerd met als laatste de functie van Projectmanager, welke functie door de werknemer is aanvaard. Partijen dienden vervolgens nog overeenstemming te bereiken over de arbeidsvoorwaarden, behorende bij die functie. Daarover hebben partijen volgens de werkgever geen overeenstemming bereikt, waarna de werkgever eenzijdig de arbeidsvoorwaarden van werknemer heeft aangepast.
Werkgever heeft per 1 november 2005 de volgende arbeidsvoorwaarden gehanteerd: salaris van € 5.444,- bruto per maand, bestaande uit een salaris van € 4.326,- en een persoonlijke toeslag van € 1.118,-. Het totaalsalaris zal de komende jaren ongewijzigd blijven, aldus de werkgever.
Verzoek werknemer
In eerste aanleg heeft de werknemer gevorderd dat de kantonrechter voor recht verklaart, kort samengevat, dat de werkgever gehouden is het bedongen salaris (ten tijde van de inleidende dagvaarding: € 5.563,77 bruto per maand inclusief de CAO-verhoging per 1 februari 2005) door te betalen tot de arbeidsovereenkomst rechtsgeldig eindigt, dat de werkgever gehouden is de CAO verhogingen aan de werknemer uit te betalen en dat de werkgever gehouden is om aan hem een Ford Mondeo Station type Ghia, althans een vergelijkbare auto, ter beschikking te stellen zonder dat hij, behoudens de gebruikelijke fiscale bijtelling, gehouden is een eigen bijdrage te betalen, dit alles op straffe van verbeurte van een dwangsom van € 500,00 per dag.
De kantonrechter heeft in eerste aanleg op dit verzoek van werknemer geoordeeld dat werkgever gehouden is aan werknemer te voldoen een salaris van € 5.563,77 bruto per maand en de verhogingen op basis van de CAO. De overige vorderingen wees de kantonrecht af. Daarop is de werknemer in hoger beroep gegaan en vordert hij vernietiging van het bestreden vonnis en alsnog toewijzing van al zijn hiervoor bedoelde vordering. Volgens de werknemer had de werkgever aan hem toegezegd dat zijn arbeidsvoorwaarden hoe dan ook nimmer zouden worden gewijzigd.
Oordeel hof
Het hof (LJN: BM8974) is van mening dat werknemer de door werkgever gedane toezegging onvoldoende heeft geconcretiseerd. Evenmin heeft werknemer aangegeven waarom hij er gerechtvaardigd op mocht vertrouwen dat zijn arbeidsvoorwaarden ongewijzigd zouden blijven, ook in het geval wanneer hij een minder hoog ingeschaalde functie zou gaan vervullen. Het hof is van mening dat de toezegging niet verder ging dan het niet wijzigen van de arbeidsvoorwaarden totdat een andere, definitieve functie was gevonden.
Het hof beantwoordt vervolgens de vraag of werknemer verplicht is het eenzijdig verzoek van werkgever tot aanpassing van de arbeidsvoorwaarden te accepteren. Gezien het feit dat volgens het hof in voldoende mate is komen vast te staan dat werknemer in zijn eerste functie niet naar behoren functioneerde en werkgever verschillende pogingen heeft gedaan een andere passende functie te vinden, kon werknemer niet verwachten dat er bij het vinden van een andere passende functie geen ‘neerwaartse bijstelling’ naar een bij de capaciteiten, kennis en ervaring van werknemer passend lager functieniveau zou volgen. Kortom: werkgever was gerechtigd de arbeidsvoorwaarden jegens werknemer eenzijdig aan te passen. Het hof bekrachtigt het eerdere vonnis van de kantonrechter.
Anneloes de Graaf-Ardts, LL.B, BANNING Advocaten
