Ten aanzien van de urenbeperking overweegt de Raad dat aan het enkele feit dat deze in het verleden is aangenomen, niet kan worden ontleend dat deze bij een nieuwe arbeidsongeschiktheidsbeoordeling onveranderd van toepassing moet worden geacht.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
Voorts heeft de Raad geoordeeld (zie de uitspraak van 20 februari 2009, LJN BH3766) dat de enkele verwijzing door de verzekeringsartsen naar de situaties zoals beschreven in de standaard “Verminderde Arbeidsduur”, zijnde de standaard richtlijn die het Uwv hanteert om een mogelijke urenbeperking toe te wijzen, onvoldoende motivering oplevert op grond waarvan een langdurig aangenomen urenbeperking (van in dat geval circa tien jaar) kan vervallen. Dit neemt echter niet weg dat ook in situaties van een langdurig aanvaarde urenbeperking zich omstandigheden kunnen voordoen die aanleiding geven om een urenbeperking anders dan voorheen niet meer geïndiceerd te achten. Aan het Uwv is het dan om toegespitst op de omstandigheden van het concrete geval daarvoor een motivering te geven.
Gelet hierop is de Raad van oordeel dat door het Uwv daarmee een onvoldoende toereikende motivering is gegeven waarom ten tijde in geding de sedert 2001 aanvaarde en bij een tweetal herbeoordelingen gehandhaafde (forse) medische urenbeperking in het geheel niet meer noodzakelijk was.
