De invoering van de pre-packmethode bij faillissement voorkomt waardevernietiging en behoudt werkgelegenheid. Dit stellen Koos Beke en Peter Wolterman, werkzaam bij PwC Business Restructuring Services, in het Financieele Dagblad.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
Als gevolg van faillissementen gaat veel waarde en werkgelegenheid verloren. Dit is schadelijk voor de BV Nederland. Maar bovenal is het vaak onnodig. Faillissementsrechters moeten vaker gebruik maken van de ruimte die de wet biedt voor het in stilte aanwijzen van een toekomstige curator. Engeland past deze ‘pre-pack’-methode reeds veelvuldig en met succes toe, wat zelfs leidt tot zetelverplaatsing naar Engeland. Toepassing van deze methode in Nederland is essentieel om waardevernietiging en zetelverplaatsing naar het buitenland te voorkomen.
De pre-pack is een methode waarbij vóór faillissement, in stilte, de verkoop van de activa van de onderneming wordt voorbereid. De onderneming doet dit in overleg met de belangrijkste zekerheidsgerechtigden, onder het oog van de toekomstige curator. Na het uitspreken van het faillissement kan de curator geruisloos direct een doorstart bewerkstelligen via een activatransactie. Dit voorkomt onzekerheid en een breuk in de continuïteit van bedrijfsactiviteiten, en beperkt daarmee verlies van waarde en werkgelegenheid.
In de Nederlandse praktijk is een sterke roep ontstaan om de pre-pack ook in Nederland in te voeren. Dat kan eenvoudig en op informele wijze indien de rechter, na een informeel verzoek van de onderneming, bereidheid toont ruim voor faillissement aan te geven wie hij tot curator en rechter-commissaris zou benoemen als de onderneming in een later stadium faillissement aan zou vragen. Hoewel de faillissementswet hiervoor geen uitdrukkelijke basis biedt, verbiedt deze dit ook niet.
Op een recent congres van advocatenkantoor RESOR, PwC en ABN AMRO heeft advocaat-generaal bij de Hoge Raad mr. J.L.R.A. Huydecoper zich op persoonlijke titel reeds duidelijk uitgelaten dat de pre-pack, zonder wetswijziging, toelaatbaar en zelfs sociaal-maatschappelijk wenselijk is.
Het is te hopen dat de Nederlandse faillissementsrechter de ruimte die de wet biedt, gebruikt om aan de praktijkbehoefte tegemoet te komen.
De eerste signalen zijn positief. Zo heeft de rechtbank ’s-Hertogenbosch in een creatieve beschikking vorig jaar een pre-pack mogelijk gemaakt door de toekomstige curator vooraf als deskundige te benoemen, zodat die vervolgens de transactie voor faillissement kon voorbereiden.
Ontwikkeling van de Nederlandse pre-pack is ook van economisch belang, omdat het zetelverplaatsing naar Engeland voorkomt van ondernemingen die in moeilijkheden verkeren. Een sprekend voorbeeld is European Directories, eigenaar van onder andere de Gouden Gids. Door zetelverplaatsing onttrekken Nederlandse ondernemingen zich aan het Nederlandse faillissementsrecht, terwijl de gevolgen van een faillissement wel degelijk in onze economie voelbaar zijn.
Ook andere landen erkennen dit probleem. Zo heeft Duitsland recent een eigen pre-pack middels nieuwe wetgeving mogelijk gemaakt. Het is dus zaak niet achter te blijven en de pre-pack verder te ontwikkelen. Juist in de huidige economische tijd is er behoefte aan een instrument dat bij faillissement regelt dat er zo veel mogelijk economische activiteit, bedrijfswaarde en werkgelegenheid blijft behouden.