Op 7 augustus jl. kopte De Telegraaf ‘Bonus hoeft niet per se’. Volgens het bericht zijn werkgevers in financiële moeilijkheden niet verplicht om werknemers een bonus te geven, ook al hebben ze voldaan aan de omzetvoorwaarde. Dit bericht is gebaseerd op een recente uitspraak van de kantonrechter te Amsterdam. Hierna zullen de specifieke feiten en omstandigheden alsmede de overwegingen van de kantonrechter worden beschreven.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
Feiten
Werknemer in deze zaak is met ingang van 1 mei 2008 in dienst getreden bij Werkgever. In de arbeidsovereenkomst is een bonusregeling opgenomen, waarin onder meer is bepaald: Werkgever kent een variabele beloningsregeling voor medewerkers. De inhoud, de zogenaamde prestatie-indicatoren (PI’s), en hoogte van de bedragen worden jaarlijks door Werkgever vastgesteld. Tevens behoudt Werkgever zich het recht voor om in individuele gevallen van deze regeling af te wijken.
Werknemer heeft over het jaar 2008 een bonus ontvangen van € 1.500,00 en over het jaar 2009 € 900,00. Over 2010 heeft Werknemer zijn omzetdrempel onder meer als gevolg van arbeidsongeschiktheid niet gehaald en geen bonus ontvangen.
Op 5 december 2011 heeft Werkgever de OR een advies- en instemmingsaanvraag gedaan voor het voorgenomen besluit te reorganiseren en om de arbeidsvoorwaarden te versoberen.
De OR heeft op 6 en 17 januari 2012 geadviseerd en ingestemd met de beoogde reorganisatie en versobering van de arbeidsvoorwaarden.
Bij e-mail van 2 oktober 2012 heeft Werkgever aan Werknemer geschreven dat gezien de financiële situatie van het bedrijf de directie heeft besloten over 2011 geen bonus uit te keren.
Vordering werknemer
Werknemer vordert van Werkgever onder meer een bedrag van € 4.000,00 aan bonus. Werknemer stelt hiertoe dat hij de omzetdrempel voor 2011 heeft behaald, waardoor hij aanspraak maakt op een bonus van totaal € 4.000,00. Daarnaast heeft Werkgever aan een aantal werknemers de bonus over 2011 wel voldaan, maar gaat ten onrechte niet over tot betaling van de bonus aan hem, aldus Werknemer.
Werkgever verweert zich en voert aan dat zij conform de arbeidsvoorwaarden mag afwijken van de bonusregeling en dat zij dat vanwege de al jaren durende slechte financiële situatie heeft gedaan. Enkele medewerkers hebben een bonus ontvangen vanwege uitzonderlijke geleverde prestaties in 2011. Werknemer heeft niet zodanig uitzonderlijk gepresteerd dat hij in aanmerking voor een bonus kwam, aldus Werkgever. Verder heeft één medewerker een bonus ontvangen vanwege diens deplorabele privé-omstandigheden.
Oordeel kantonrechter
De kantonrechter stelt voorop dat Werkgever blijkens de toepasselijke bonusregeling het recht heeft om in individuele gevallen af te wijken. Werkgever komt bij de invulling van haar afwijkingsbevoegdheid een discretionaire bevoegdheid toe, die wordt begrensd door de eisen van redelijkheid en billijkheid.
De kantonrechter is van oordeel dat Werkgever niet buiten de grenzen van de redelijkheid en billijkheid is getreden door geen bonus over 2011 uit te keren aan Werknemer. De kantonrechter motiveert dit oordeel als volgt.
Werkgever heeft bewezen dat zij al enkele jaren verlies lijdt, dusdanig dat zij moeite heeft om te overleven. Hierbij heeft de kantonrechter ook de bevindingen van de OR betrokken. Zo heeft de OR onder meer geconcludeerd dat ‘werkgever onder de huidige omstandigheden niet levensvatbaar is en zonder hulp zal failleren’ alsmede dat ‘herstel van de tarieven in de markt op korte termijn niet realistisch is.’
De kantonrechter is derhalve van oordeel dat Werkgever onder deze omstandigheden met haar besluit om af te wijken van de bonusregeling de grenzen van haar discretionaire bevoegdheid niet heeft overschreden. Dat Werkgever een aantal medewerkers wel een bonus heeft toegekend maakt dat niet anders.
Gezien de slechte financiële situatie van Werkgever is niet onbegrijpelijk dat Werkgever enkele werknemers die uitzonderlijk hebben gepresteerd met een bonus te belonen ter stimulering van de inzet en behoud van deze werknemers. Ook het toekennen van een bonus aan de werknemer die in een financiële problematiek zit is voldoende onderscheidend voor de keuze om bij die werknemer niet (volledig) af te wijken van de bonusregeling en bij werknemers zoals Werknemer wel.
Kortom, de vordering van Werknemer wordt afgewezen.
Uit deze zaak blijkt (eens te meer) het belang voor werkgevers om bonusregelingen zo op te stellen dat zij ruimte houden om ervan af te wijken.
Kantonrechter Amsterdam 3 juli 2013, ECLI 2013:4772.
ECLI:NL:RBAMS:2013:4772