De meervoudige kamer van de rechtbank te Leeuwarden heeft op 29 november 2005 een 21- jarige man veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 20 weken voor diefstal van geld van een prostituee, een inbraak in een school en heling van een auto.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
De rechtbank sprak de verdachte vrij van een aantal andere zaken omdat het DNA-materiaal niet als bewijs gebruikt kon worden. De rechtbank was daarbij van oordeel dat bij zaken waar DNA-materiaal als bewijs wordt gebezigd een aantal eisen aan dit bewijs dienen te worden gesteld.
Uit de stukken dient duidelijk naar voren te komen waar dit DNA-materiaal is aangetroffen en waarom dit DNA-materiaal van de (mogelijke) dader is. Dit kan aan de hand van een sporenkaart of een proces-verbaal technisch onderzoek worden aangegeven.
Tevens dient er een duidelijke koppeling te bestaan tussen de uitkomst van het onderzochte DNA-materiaal en de zaak waar deze betrekking op heeft. In de betreffende zaken stond enkel een opmerking van een verbalisant in het stam proces-verbaal over de vindplaats van het DNA-materiaal, zonder dat hierbij een reden van wetenschap werd gegeven.
