Op 30 september 2009 oordeelde de kantonrechter Rotterdam in een zaak waarin de werkgever om ontbinding van de arbeidsovereenkomst met een aan alcohol en drugs verslaafde werknemer had verzocht.
Prijs vergelijk ADSL, kabel, glasvezel aanbieders en bespaar geld door over te stappen!
Casus
De werknemer was sinds 1996 in dienst en meldde zich vanaf 2002 regelmatig ziek. In februari 2008 deelde hij de werkgever mede dat hij psychische problemen had en dat hij cocaïne in combinatie met alcohol gebruikte. Naar aanleiding hiervan verwees de werkgever de werknemer door naar Bouman GGZ ter behandeling van zijn alcohol- en drugsgebruik. Eind maart 2009 had de werknemer het traject succesvol afgerond en werden de werkzaamheden hervat. Al snel viel de werknemer terug in zijn oude patroon. Hij meldde zich vaak ziek en bleef drugs en alcohol gebruiken. De werkgever had ten gevolge hiervan het vertrouwen in de werknemer verloren en had ook geen vertrouwen meer in de voorzetting van de arbeidsovereenkomst. De werkgever verzocht om ontbinding van de arbeidsovereenkomst zonder toekenning van een vergoeding.
De werknemer verweerde zich hiertegen. Hij gaf aan dat er geen sprake was van disfunctioneren. Hij lijdt aan een verslavingsziekte waarvan hij, ondanks de doorlopen behandeltrajecten, niet is afgekomen. Daarnaast voerde de werknemer aan dat de werkgever onvoldoende gedaan had om hem van zijn verslaving af te helpen. De behandeling bij Bouman GGZ zou niet de juiste zijn geweest.
De kantonrechter oordeelt dat van de werkgever in beginsel verlangd kan worden dat hij een werknemer de kans geeft om van zijn alcohol- en/of drugsverslaving af te komen. De kantonrechter Rotterdam geeft voorts aan dat de werkgever hieraan heeft voldaan. De werkgever heeft immers veel geduld en medeleven getoond voor de werknemer. Het kan de werkgever niet worden verweten dat de aangeboden behandeling niet aansloeg. Hem kan geen verwijt worden gemaakt dat de werknemer na het afsluiten van het behandeltraject al snel in zijn oude patroon is terug gevallen. De kantonrechter ontbindt de arbeidsovereenkomst en heeft er begrip voor dat de werkgever aangeeft dat hij zijn vertrouwen in werknemer is verloren en dat werknemer niet meer terug kan keren. Gezien de duur van de arbeidsovereenkomst en het doorlopen van de werknemer van een zogenaamd ‘after care traject’ in de maanden september tot en met november 2009, oordeelt de kantonrechter dat de arbeidsovereenkomst zal eindigen nadat het aftercare project voor de werknemer is geëindigd. Omdat de reden van ontbinding in de risicosfeer ligt van de werknemer en de werkgever geen enkel verwijt kan worden gemaakt, acht de kantonrechter een ontbindingsvergoeding in casu niet billijk.
mr. Mieke Dijkman, Van Diepen Van der Kroef Advocaten
